میزان شیوع سرمی عفونت با مایکوپلاسما پنومونیه در بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونری

چکیده پیش زمینه و هدف: عوامل متعددی زمینه ساز ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی می باشند، با توجه به نقش احتمالی مایکوپلاسما پنومونیه در ابتلا به این بیماری ها، شیوع سرمی آنتی بادی علیه مایکوپلاسماپنومونیه در بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونریدر شهرستان ارومیه بررسی شد. مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی از نوع case-control، نمونه سرم 40 بیمار مبتلا به سندرم حاد کرونری و 44 بیمار بستری در بخش چشم )گروه شاهد( جمع آوری شد. سطح سرمی تری گلیسیرید، کلسترول، قند خون ناشتا و آنتی بادی های اختصاصی igg و igm علیه مایکوپلاسماپنومونیه اندازه گیری شده و نتایج به دست آمده با آزمون کای اسکوئر مورد آنالیز قرار گرفت. یافته ها: بین میانگین توزیع سنی، جنسی، سابقه مصرف سیگار، سطح قند خون، سطح کلسترول، تری گلیسیرید و سطح آنتی بادی igg و igm علیه مایکوپلاسماپنومونیه در گروه بیمار و شاهد تفاوت معنی داری وجود نداشت ولی بین میانگین تعداد گلبول های سفید در گروه بیمار و شاهد تفاوت معنی داری وجود داشت و در گروه بیمار بالاتر بود. شیوع سرمی igg در 44/62 درصد بیماران و 29/63 درصد گروه کنترل مشاهده شد که در مردان در هر دو گروه بالاتر بود. هیچ یک از افراد بیمار و کنترل دارای سطح آنتی بادی مثبت igm علیه مایکوپلاسما پنومونیه نبودند. بحث و نتیجه گیری: شیوع بالای آلودگی با مایکوپلاسما پنومونیه در افراد تحت بررسی مشخص شد ولی نقش آن در افزایش ریسک ابتلا به سندرم حاد کرونری تائید نشد.